He Salah. Hoe gaat-ie op die nieuwe school van je?'
'Echt gaar. Allemaal viezeriken daar!'
'Ewa, jij moest zo nodig ze3ma naar een slimme school. Ik zei toch dat je die Cito-toets slecht moest maken. Tozzzz... Met je havo-vwo advies, ewa hier voor je! Nu ben je daar alleen. Kom gewoon bij ons, a, mafkees... Echt gezellig!'
Salaheddine groeide op als tweedegeneratieallochtoon onder de rook van Rotterdam. Samen met een paar vriendjes was hij een van de eerste Marokkanen op het havo-vwo van het blanke Walburg College in Zwijndrecht. In Salaheddine punt NL vertelt Salaheddine hoe hij zich staande moest zien te houden tussen de kazen met hun tradities en rare gewoontes. Van de geoliede verjaardagsprotocollen op de basisschool en klasgenootjes die tijdens Sinterklaas pepernoten vanuit een oude, stinkende schoen naar binnen proppen alsof het niets is, tot de vreemde sociale hiërarchie op de middelbare school. Zonder Oxbow-jas, O'Neill-agenda of mooie Kipling-rugtas, maar mét zelfgeschreven absentiebriefjes, imitatie-Levi's en een flinke dosis humor werd hij klaargestoomd voor het naïeve, gemoedelijke Nederland van de jaren 90 - een land dat inmiddels heel ver weg lijkt.
'Echt gaar. Allemaal viezeriken daar!'
'Ewa, jij moest zo nodig ze3ma naar een slimme school. Ik zei toch dat je die Cito-toets slecht moest maken. Tozzzz... Met je havo-vwo advies, ewa hier voor je! Nu ben je daar alleen. Kom gewoon bij ons, a, mafkees... Echt gezellig!'
Salaheddine groeide op als tweedegeneratieallochtoon onder de rook van Rotterdam. Samen met een paar vriendjes was hij een van de eerste Marokkanen op het havo-vwo van het blanke Walburg College in Zwijndrecht. In Salaheddine punt NL vertelt Salaheddine hoe hij zich staande moest zien te houden tussen de kazen met hun tradities en rare gewoontes. Van de geoliede verjaardagsprotocollen op de basisschool en klasgenootjes die tijdens Sinterklaas pepernoten vanuit een oude, stinkende schoen naar binnen proppen alsof het niets is, tot de vreemde sociale hiërarchie op de middelbare school. Zonder Oxbow-jas, O'Neill-agenda of mooie Kipling-rugtas, maar mét zelfgeschreven absentiebriefjes, imitatie-Levi's en een flinke dosis humor werd hij klaargestoomd voor het naïeve, gemoedelijke Nederland van de jaren 90 - een land dat inmiddels heel ver weg lijkt.
